Όταν το φαγητό σημαίνει προσφορά αγάπης
Στην Κωνσταντινούπολη η γεύση δεν είναι απλώς μια γεύση. Είναι ανάμνηση, ιστορία, ρίζα, χέρι απλωμένο. Είναι μια πράξη προσφοράς, μα πάνω απ'όλα αποτελεί μια πράξη αγάπης.
Από τα στενά σοκάκια της γραφικής συνοικίας Μπαλάτ μέχρι την ξακουστή κλειστή αγορά (Kapalıçarşı) και τις αυλές των παλιών πολυκατοικιών του Πέρα, η Πόλη σε «ταΐζει» όπως η μητέρα το παιδί της. Με γενναιοδωρία, με στοργή. Με ένα «έλα κάτσε να φας» που δε σηκώνει ποτέ άρνηση.
Εδώ στην Πόλη, το τραπέζι δεν είναι απλώς καθημερινότητα είναι ιεροτελεστία. Η μελιτζανοσαλάτα, το Ιμάμ Μπαϊλντί, τα ντολμαδάκια που τυλίγονται ένα-ένα με υπομονή, οι σούπες που σιγοβράζουν για ώρα, ο μπακλαβάς με το τραγανό φύλλο που μοσχομυρίζει φρέσκο βούτυρο.. Όλα αυτά δεν είναι απλώς φαγητά. Είναι μνήμες. Είναι η γλώσσα της καρδιάς. Είναι ο τρόπος που εμείς από την Πόλη φροντίζουμε τους δικούς μας.
Η αγάπη στην Πόλη δεν εκφράζεται φωναχτά. Είναι σιωπηλή, αλλά έχει βάθος. Είναι ένα πάντα προσεκτικά στρωμένο τραπέζι. Είναι ένα φαγητό που μπαίνει «από νωρίς στην φωτιά.» Κάθε πιάτο είναι προσφορά. Δεν είναι απλά ένα τυπικό γεύμα. Είναι καλωσόρισμα, θαλπωρή και ζεστασιά. Μια απτή ένδειξη φροντίδας.
Η κουζίνα στην Πόλη δεν είναι ένας χώρος σαν όλους τους χώρους του σπιτιού, είναι ο χώρος που τελείται μια ιερή διαδικασία, αυτής της μαγειρικής. Μιας μαγειρικής που λέει «Σ' αγαπώ, σε σκέφτομαι, το έφταιξα ειδικά για εσένα!»
Για εμάς τους Κων/πολίτες το φαγητό δεν είναι απλά κάλυψη μιας βασικής ανάγκης, είναι μια βαθιά προσωπική πράξη φροντίδας για τον άλλον και αυτό έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Μαγειρεύουμε με αγάπη για την αγάπη. Γιατί πολύ απλά το φαγητό σημαίνει για εμάς αγάπη. Έτσι ένα φαγητό φτιαγμένο με αγάπη και μεράκι από το αγαπημένο μας πρόσωπο, το εκτιμούμε περισσότερο.
Το γεμάτο τραπέζι με τους μεζέδες, τα φαγητά, τα συνοδευτικά, τα γλυκά είναι για εμάς τέχνη, καθώς τα ετοιμάζουμε και τα απλώνουμε στο τραπέζι με τέχνη.
Δεν υπάρχει τίποτα το τυχαίο στην κουζίνα της Πόλης. Η Πολίτισσα ξέρει καλά πότε να φτιάξει το κάθε φαγητό για την ανάλογη περίσταση. Το φαγητό μετατρέπεται και λειτουργεί ως βάλσαμο ψυχής.
Ένα απτό κομμάτι αποτελούν οι συνταγές. Από γιαγιάδες σε εγγόνια οι συνταγές αποτελούν την ζωντανή κληρονομιά μας. Οι συνταγές αυτές κρύβουν μέσα τους την ιστορία κάθε οικογένειας από εκείνα τα μέρη. Για αυτό κι έχουμε φροντίσει εμείς οι απόγονοι, να τις φυλάξουμε, να τις διατηρήσουμε και φυσικά να τις κρατήσουμε ζωντανές.
Η Πολίτικη κουζίνα είναι πολλά πράγματα. Είναι αρώματα, γεύσεις, μυρωδιές, αλλά κυρίως είναι συναίσθημα. Η κουζίνα αυτή δεν σε ταΐζει απλά, σε αγκαλιάζει. Έτσι μάθαμε να αγαπάμε εμείς μέσω της προσφοράς και αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά. Όταν δίνουμε, όταν μοιραζόμαστε, η χαρά μας είναι μεγάλη και όλο αυτό μας γεμίζει.
Σ' έναν κόσμο που όλα τρέχουν με γοργούς ρυθμούς, έρχεται το φαγητό και η κουλτούρα της Πόλης να μας υπενθυμίσει ότι η αγάπη δεν θέλει πολλά για να ανθίσει. Φροντίδα, μοίρασμα και νοιάξιμο θέλει. Έτσι δεν γεμίζει μόνο το στομάχι, γεμίζει και η ψυχή.
Επιμέλεια: Αναστασία Δ. Τ.